انواع اسم در زبان فارسی
اسم در زبان فارسی واژه‌ای است که با آن آدم‌ها، حیوانات و اشیا را نامگذاری و مشخص می‌کنند.
اسم‌ها از نظر دستوری میتوانند نقش‌های مختلفی را بپذیرند. در زبان فارسی، برخلاف زبان‌هایی مانند عربی، فرانسه و … انواع اسم زمان، جنسیت، تعداد و درجه و مرتبه (برتری) را مشخص نمی‌کند. به تشخیص و مشخص کردن هر یک از انواع اسم تجزیه اسم می‌گویند.
افراد و آدم‌ها: مرد، زن، خواهر، برادر، رستم، تهمینه، مادر، پدرو …
حیوانات: اسب، مرغ، ماهی، خزنده، مورچه، زاغ و …
اشیا و وسایل: خانه، لانه، جامه، گچ، گوشی و …
کلمات بالا همگی اسم هستند و هریک برای گروهی خاص به کار می‌روند.
اسم این قابلیت را دارد، به هر چه که دیدنی و قابل اندیشیدن باشد اشاره کند.
بابک، اسب، روشنایی و …
از طرفی هر چه انتزاعی و لمس‌شدنی نباشد و تنها در درک آدمی بیاید هم با اسم نامگذاری می‌شود، مانند:
ترس، امید، هراس، دیو و …
