صفت برتر یا تفضیلی یکی از دو نوع درجه صفت است که با آمدن پسوند تر در آخر صفتهای بیانی (صفت ساده) ساخته میشوند و به عنوان صفات سنجشی هم شناخته میشوند.
با این صفتها میتوانیم موصوفی را در صفتی مشترک با یک یا چند موصوف دیگر بسنجیم و مقایسه کنیم؛ مثلا آن را بر موصوف یا موصوفهای دیگر برتری دهیم یا کمتری آنها را نشان دهیم.
بزرگتر، شادتر، بلندتر، سریعتر، کندتر، کوچکتر و …
گاهی غرض از ذکر صفت آن است که کسی یا چیزی را از حیث داشتن آن صفت با کسان یا چیزهای دیگر بسنجیم. برای این منظور صفت عادی (ساده) را چه مثبت، چه منفی با پسوند تر میآوریم:
مریم خواهر بزرگتر است.